გრგჳნვა

Ср. გურინვა

გრგჳნავს, გურინავს ხმა საზარელი ქუხილისა, მიწის ძრვისა და მისთანათა (ვეფხისტ. 1319; შავთ. 94), удар, треск грома, землетрясения и т.п.